Gwiezdny Niszczyciel typu Leviathan – typ militarnego gwiezdnego niszczyciela wybudowanych przez filię Kuat Drive Yards z Ghaz Nokan na zlecenie Federacji Północnej podczas przygotowań do podboju Nowej Republiki.
Nazwa[]
Lewiatany były zwierzętami stworzonymi dzięki alchemii Sithów. W pamięciu mieszkańców licznych systemów gwiezdnych, szczególnie tych, które należały kiedyś do Sithów przetrwały jako coś naprawdę przerażającego. W związku z tym Gwiezdne Niszczyciele, które miały budzić grozę, nazwano na cześć tych stworów.
Historia[]
W roku 26 ABY mieszkańcy Federacji Północnej wybrali na swojego prezydenta Toldina Krotaana, nie znając jego prawdziwych planów podbicia całej galaktyki. W związku z swoimi ambitnymi planami, Krotaan zamówił też w filii Kuat Drive Yards położonej na planecie Ghaz Nokan maszyny, przy pomocy których późniejsze Imperium Północne będzie miało nadzieję na nowe okręty liniowe służące podczas wojny z Nową Republiką. Po roku udało się opracować oraz zbudować prototypowy okręt, Gwiezdny Niszczyciel typu Leviathan, którego imponujący rozmiar szybkość oraz dobre uzbrojenie pozwalały na szybkie usuwanie wrogich okrętów. Rok później, w 28 ABY, rozpoczęto ich masową produkcję w stoczniach Ghaz Nokan oraz masowe użycie w wojnie krotaańskiej, gdzie zmierzyły się z siłami Nowej Republiki.
Podczas wojny z Nową Republiką Leviathany służyły jako okręty dowodzenia oraz główne okręty liniowe. Swoją siłą ognia oraz rozmiarem nie ustępował żadnemu okrętowi Imperium Północnej. Jako ich eskortę służyły fregaty typu Attentive oraz mniejsze krążowniki typu Zephyr.
Po pakcie Villecham-Altakan Gwiezdne nieszczyciele typu Leviathan zostały w 3/4 zezłomowane, a ocalałe trafiły do przemytników i piratów. 16 sztuk stało się podstawą niewielkich Sił Obronnych Federacji Północnej.
Budowa[]
Projekt Gwiezdnego Niszczyciela typu Leviathan nie jest żadną, nawet luźną wariacją na temat któregokolwiek z wcześniejszych Gwiezdnych Niszczycieli, zachowuje jednak podstawowe założenia jednostek sprzed ćwierć wieku. Zmiana kształtu kadłuba na bardziej pękaty jest przede wszystkim skutkiem prac nad maksymalnie efektywnym rozmieszczeniem uzbrojenia - dzięki stożkowatej budowie okrętu większość jego broni jest w stanie prowadzić ogień zarówno do przodu, do góry jak i na boki okrętu z szerokim zakresem wychyleń. Ma to znaczenie szczególnie wobec faktu postawienia w uzbrojeniu tej jednostki na jakość - ilość artylerii nie jest bowiem szczególnie imponująca, ale jej siła przyprawiłaby o zawrót (lub ból) głowy każdego dowódcę Nowej Republiki. Poza turbolaserami, Leviathan posiada solidną baterię wyrzutni rakiet, przydających się zwłaszcza do ataków na cele o większej powierzchni, obiekty naziemne lub do niszczenia bądź osłabiania osłon wroga.
Okręt jest solidnie opancerzony, a jak na jednostkę swojej klasy posiada dość mały przekrój boczny, co zmniejsza jego wrażliwość na ogień nieprzyjaciela. Na pokładzie przenosi cztery dywizjony myśliwców - standardowo są to myśliwce typu TEM-4 Ionizer, cumowane w hangarach na specjalnych wysięgnikach, co pozwala na zaoszczędzenie powierzchni hangarowej i garażowanie dodatkowo innych jednostek. Każdemu gwiezdnemu niszczcyeilowi przysługuje z reguły sześć promów kosmicznych, jednak jego lądowiska przystosowane są do obsługi wielu maszyn dowolnych typów, w tym barek desantowych. Zgodnie z tradycją sięgającą ponad stulecia, wlot do hangarów umieszczony jest w dolnej powierzchni kadłuba, celem ułatwienia manewrów i uproszczenia procedury dokowania przyjmowanych jednostek zrezygnowano jednak z klasycznych od czasów Venatorów i Victory olbrzymich "otworów w podłodze" na rzecz "okna" podobnego jak na krążownikach kalamariańskich, skierowanego jednak do przodu - rozwiązanie to przypomina nieco pojedynczy wlot powietrza umieszczany pod kadłubem niektórych myśliwców atmosferycznych.
Znane egzemplarze[]
- Adamant
- Avenger
- Dragon