(Dodawanie kategorii) |
m (Zmiana nicku użytkownika) |
(Brak różnic)
| |
Wersja z 14:54, 8 cze 2019
Kondan – tak zwana „planeta żywiołów” w sektorze Stormway. Od lat pozostaje nieokiełznana dla zwykłego człowieka, tutaj rządzi tylko i wyłącznie natura. Jej sekrety wciąż są ukryte w jej głębi i na powierzchni, ale nieprzyjazny klimat, roślinność i stworzenia nie pozwalają na długo tutaj wkroczyć. Jedynym miastem ukrytym za pomocą specjalnej technologii było Ekstemendo, które jednak zaginęło w nieznanych okolicznościach.
Historia
Jedyne miasto i jego upadek
W 175 BBY na swoim 6. Zebraniu Rada Dwunastu postanowiła utworzyć swój punkt badawczy mający rozwijać się w przyszłości, jak zwykłe miasto. Początkowo technologia ledwo, ale dawała sobie radę z naturą. Wybrane zostało odpowiednie miejsce do rozpoczęcia zaludniania Kondanu, po czym przerodziło się ono w Ekstemendo. Dopiero w 136 BBY uznane zostało ono za miasto i każdy mógł tam wejść. Specjalne statki kursowały tam i z powrotem w specjalnej linii i obchodziły się bardzo ostrożnie, by nie naruszyć nieznanych im terytoriów. Ekstemendo bardzo szybko zainteresowało badaczy, najemników i łowców. Pierwsi w sposób spokojny powoli badali i umieszczali swoje najnowsze wyniki, drudzy używali tego miejsca, by zarobić, a trzeci w przeciwieństwie do najemników, czyli łowcy rozpoczęli swe polowania na rozmaite zwierzęta. Ludzi, dlatego równocześnie szybko ubywało, jak i przybywało. W końcu jednak nadszedł dzień, w którym natura znowu postanowiła wyprzeć gości ze swojej planety. W ciągu kilku minut stracono łączność z Ekstemendo, a statki w orbicie Kondanu jakby wyparowały. Później nie znaleziono nigdy jedynego miasta, ani kogokolwiek, kto uratowałby się stamtąd. Do dzisiaj to wydarzenie pozostaje niewyjaśnione.
Plan chronologiczny
175 BBY - utworzenie punktu badawczego "Ekstemendo" przez Radę Dwunastu
174 BBY - 137 BBY - rozwój punktu
136 BBY - uznanie Ekstemendo oficjalnie za miasto i rozpoczęcie zasiedlania go
123 BBY - niewyjaśnione zniknięcie miasta
Krajobraz i roślinność
Tutaj najprawdopodobniej jest najwięcej do opisania. W istocie Kondan posiada bardzo wiele obszarów od lodowych gór po wulkany. Jest to najbardziej różnorodna planeta w sektorze Stormway i od lat posiadająca swój własny cykl rozwoju niezależny od woli człowieka. Dżungle, wzgórza, lawowe miejsca - wszystko tam się właśnie znajduje położone w niekiedy bardzo nierównomierny sposób.
- Dżungle obfitują w nieznane tereny człowiekowi - bowiem tutejsza roślinność jest bardzo niebezpieczna. Różne przerośnięte paprotki mogą zabić i zjeść człowieka w przeciągu kilkunastu sekund, a ten nawet nie zauważy. Wielu łowców straciło tutaj życie nawet po tym, jak zakazano wstępu tutaj.
- Kolejną ciekawą częścią krajobrazu są z pewnością wyspy, na których niegdyś można było spotkać badaczy. Było to jedno z bezpieczniejszych miejsc tutaj, ale nie na długo. Kilku odkrywców, którzy postanowili popłynąć w głąb morza najpewniej przebudziło coś pod powierzchnią wody i tak o to po raz kolejny natura pokonała najeźdźców. Wówczas było wiele trzęsień ziemi o wysokiej skali i wszyscy będący tutaj w tym czasie umarli.
- Wzgórza mogą wydawać się jednak bezpieczniejsze od wysp na otwartym morzu, do którego bali się zbliżać ludzie. To tutaj można znaleźć najwięcej roślinożerców. Jest to najlepiej znany obszar Kondanu, ponieważ właśnie pod górą Herxes znajdującą się tutaj zostało zbudowane Ekstemendo. Rosną tutaj różnego rodzaju kwiaty całkowicie niegroźne człowiekowi i nikomu innemu.
- Na lawowe tereny nikomu się nie spieszy. Jest to położenie wulkanów aktywnych, które wylewają swoją zawartość regularnie. Nie oznacza to jednak, że nie ma tutaj żadnych stworzeń, bo jest to miejsce pobytu mantykor bardzo nielubiących gości. Z tego powodu raczej nikt się tutaj nie zbliżał.
- Na południu znajduje się wiele lodowych gór i chłodnych miejsc ukształtowanych w rozmaity sposób. Mimo to naprawdę roi się tutaj od drapieżników, które są gotowe chronić swojego terytorium za wszelką cenę. Nigdy nie stanęła tutaj niczyja stopa, a badacze bojący się tutaj zajrzeć samemu odczytali, że chłód zwiększa się do środka, czyli do największej góry zwanej jako Gin. Tak o to powstaje bardzo równe koło zataczające się wokół niej na mapie odczytującej temperaturę.
